Home
Nieuws
Biografie
Foto's Teun
Schilderijen
Galerie
Expositie's
Te Koop
Contactformulier

 

 

 

 

Geboren: 7 Februari 1910
Geboorteplaats: Hansweert (reimerswaal)
Gestorven: 3 juli 2003
Plaats van overlijden: Best

 

Teun Gijssen beantwoordde aan het romantische beeld van een kunstenaar: eigenzinnig tot op het knorrige af, kluizenaarachtige vrijbuiter, zonder compromissen een volstrekt eigen leven leidend. Een kunstenaar zoals nauwelijks nog bestaat, waardoor Teun Gijssen een zeldzaam exemplaar werd, de moeite van het vastleggen meer dan waard. Zijn verschijning deed daar nog een schepje bovenop. Wie hem van verre aan zag komen op zijn aftandse fiets, witte manen en lange baard wapperend in de wind, wist het al: daar komt een kunstenaar!

Hij stierf een dag na zijn 93-ste verjaardag, 'na een kleurrijk leven, dat geheel gewijd was aan zijn scheppend vermogen', zoals de tekst van zijn overlijdensbericht luidde.

 

Zestien jaar oud openbaarde zich zijn rusteloosheid, die hem zijn leven lang tot een zwerver langs 's Herenwegen zou maken. In zijn levensonderhoud voorziend met baantjes variërend van timmerman tot boerenknecht, trok hij al schilderend het land door.

 

Zijn zwerversnatuur hield Teun Gijssen, ongeschikt voor een enigszins normaal gezinsleven, niet in Riel. Per fiets, later per scooter - meer mythe; meer schildersromantiek! - reisde hij door Europa, kijkend naar de omgeving, studerend op zijn onderwerpen, schilderend en exposerend, zijn eerste prijzen winnend. Later ging hij de oceaan over, naar de Verenigde Staten en Canada, waar hij nog een tijdje galeriehouder was.

Maar altijd streek de paradijsvogel toch weer neer in Riel. Vrienden, onder wie Gerard Knuvelder en Antoon Coolen bezorgden hem vele tentoonstellingen, die steeds grotere overzichten werden, want Teun Gijssen schilderd er lustig op los: kleurrijke doeken, meestal dik in de verf; vaak Brabants landschappelijk naar onderwerpkeuze maar allengs neigend naar abstractie; werk van een selfmade kunstenaar zoals Kruysen en Van den Braken dat ook waren; zwierig met de kwast of liever nog met het paletmes, ongeveer op een manier zoals zijn baard wapperde in de wind. Er verschenen een paar kleine monografieën, onder meer van de hand van Cas van Houtert en Peter Thoben, die beiden aangetrokken werken door Gijssens Excentrieke kunstenaarschap.

 

De kleine mythe Teun Gijssen werd er ook op het laatst van zijn leven niet minder op. Integendeel.

Verder


UA-35786558-1